Zawsze byłam outsiderką, która czuła, że nie pasuje do narzuconych zasad i miała swoje zdanie. Miałam czerwony pasek i 6 z WF-u, a w wolnych chwilach pomiędzy wiszeniem na trzepaku, a wspinaniem się na drzewa śpiewałam w Teatrze Wielkim Operze Narodowej. Koniec końców skończyłam na… AWF-ie. Przez całe życie moje serce rozdarte jest między miłością do sztuki, a przewalaniem żelaza na siłowni. Takie połączenie czołgu i harfistki. (Wieczny dualizm zodiakalnych Wag). 

Odkąd pamiętam, pytanie „kim będziesz, jak dorośniesz?” spędzało mi sen z powiek. Nie rozumiałam, dlaczego trzeba wybrać i ograniczyć się do jednego zajęcia. Przez większość życia nie czułam się spełniona. Raczej niekompletna. Ciągnęło mnie do tak wielu rzeczy i ciężko przychodziło mi podporządkowywanie się szefom, sztywnym zasadom i dresscode’om.

Jedną z wielu moich pasji jest perfumeria niszowa. Pierwsze perfumy niszowe kupiłam będąc jeszcze na studiach. Byłam zafascynowana właśnie ich innością, złożonością, niezależnością od komercyjnych trendów. Czułam, że były takie jak ja. 

Z biegiem lat nauczyłam się je jeszcze bardziej doceniać i niebanalne, dziwne dla większości ludzi zapachy stały się moim znakiem rozpoznawczym. A kolejnym pomarańczowe włosy. 

Pewnego dnia w Barcelonie, gdzie mieszkam od 2009 roku, los postawił na mojej drodze perfumistę – i tak zbliżyłam się jeszcze bardziej do świata zapachów; również od tej technicznej strony.

Przez te lata napotkani ludzie z branży perfumeryjnej i nie tylko, korzystali z moich rad i namawiali do działania.

Nie musieli, bo to było moje marzenie, jeszcze zanim zdałam sobie sprawę, że nim jest.

Przedstawiam Wam Le Frag.

Dedykuję wszystkim rozdartym. Wszytko z Wami ok.